Toen Google vorig jaar juni Cardboards uitdeelde aan alle deelnemers van haar ontwikkellaars-conferentie en aankondigde dit “platform” verder te gaan ondersteunen, zagen de meeste mensen het toch vooral als een statement richting Facebook, die een paar maanden eerder 2 miljard dollar aan Oculus had uitgegeven: “Kijk, met een kartonnen doosje en een paar lenzen voor heel weinig dollars ook een echte VR-ervaring.” En dat is waar: ook op een simpele smartphone kun je al aardig hetzelfde gevoel krijgen als met een Rift of een Samsung Gear VR. En misschien is Samsung wel op het idee van die Gear VR gekomen vanwege de cardboards. Maar duidelijk is dat Cardboard intussen meer dan een grap van Google is, niet alleen gezien de vele “VR-applicaties” op Google Play.
Google publiceerde al snel richtlijnen voor ontwikkelaars, vooral om hen duidelijk te maken wat de verschillen zijn vergeleken met het ontwikkelen van apps voor een “platte” 2D-omgeving. Het begint al met het vertellen dat het laten verschijnen van tekst in een 3D omgeving meestal niet de beste keus is. En hoe je misselijkheid en andere onaangename ervaringen door de gebruikers van VR-applicaties kunt voorkomen. Grappig is dat Google zich zowel tot Android als iOS ontwikkelaars richt (en Windows zelfs helemaal niet noemt). Sinds een paar dagen is er nu ook een “Werkt met Google Cardboard” project gestart voor de hardware, oftewel: de kartonnen VR-brillen. Plastic of ander materiaal mag trouwens ook van Google, maar “Google Cardboard” is nu eenmaal de beschermde handelsnaam waaronder het bedrijf al deze ontwikkelingen wil laten vallen, voorlopig. Alle fabrikanten van VR-brillen kunnen de “WwGC” (Works with Google Cardboard) richtlijnen downloaden. Om bovenstaand logo echt op je website en (verpakking van) je VR-bril te mogen zetten, moet je eerst registreren en toestemming krijgen van Google. Oeps, en als je het logo toont moet je ook de volgende zin vermelden, dus dat doen we maar snel even: “Google Cardboard is a trademark of Google Inc.”
Bij de originele Cardboard zat meteen al een QR-code en na een tijdje werd duidelijk wat Google hiermee voor ogen had: de fabrikanten van VR-brillen kunnen hiermee de specificaties van hun “kijkgeval” doorgeven aan de VR-applicatie. Het gaat dan om zaken als afstand van de lenzen tot het scherm, vervormingscoëfficiënt, kijkhoek en bijvoorbeeld of er een magneet-schakelaar op het apparaat zit. Alle “Cardboard”-applicaties op je telefoon of tablet werken na het scannen vervolgens automatisch met de voor deze hardware geoptimaliseerde instellingen. Steeds meer fabrikanten leveren tegenwoordig een QR-code mee bij hun VR-bril. De QR-code kan iedereen ook zelf on-line genereren. Sinds kort staat er in het midden een gestileerde afbeelding van een cardboard, zie de afbeelding bovenaan dit bericht. Overigens is het volgens de richtlijnen niet toegestaan ( – vooruit: het wordt afgeraden – ) om er andere afbeeldingen, schaduw e.d. aan toe te voegen. Een beetje moderne QR-generator met afgeronde hoeken had van mij wel gemogen, trouwens, en ik denk niet dat Google daar moeilijk over doet als je dat aspect van de QR-code een beetje opfleurt.
Geef de fabrikanten en leveranciers van kartonnen en plastic VR-brillen even de tijd, zou ik zeggen. Maar als je over een tijdje een (nieuwe) VR-bril koopt, is het verstandig en handig om er eentje aan te schaffen met zowel het officiële keurmerk als de QR-code waarmee apps zich automatisch instellen op de hardware. Hoewel je zo’n QR-code dus zelf ook kunt maken on-line, als je de benodigde gegevens weet. Ik ben wel benieuwd of je bijvoorbeeld voor een Durovis Dive een nieuwe QR-code krijgt, zodra je de magneet-schakelaar als add-on erbij koopt.
Commentaar op dit bericht is uitgeschakeld