Datum: 6 februari 2015 Geschreven door: Fred In: 3D content, gear, VR in het onderwijs, VR in NL (en omstreken), VR Nieuws, VR onderzoek

Een paar voorbeelden van de studentenprojecten gaf ik al in deel 1. Alle getoonde studentenprojecten zijn hier beschreven. Ook de stands van de aanwezige bedrijven sla ik in dit verslag verder over, mede omdat ik er maar een paar kort kon bezoeken.

Virtuix

Want na de lunch werd CEO Jan Goetgeluk van Virtuix via een live-verbinding geïnterviewd. In het begin was er een goede videoverbinding, maar al snel moest er worden overgeschakeld op alleen geluid en geen beeld meer. Een video van de Omni werd getoond, waarin je de tredmolen van Virtuix in actie zag. Hier op vr.nl is ook al uitgebreid aandacht besteed. Met de (nieuwe) schoensensoren wordt de snelheid waarmee je loopt bepaald. In een demo met het spel Battlefield zag je duidelijk hoe door de Omni bij een spel de richting waarin je beweegt los staat van welke richting je wapen gericht is. Dat geeft een extra dimensie aan zo’n shooter, vooral als je in een tank of ander voertuig “rijdt”. De bodem van de Omni is hol en je moet er met schoenen met gladde zolen op gaan lopen die steeds terug naar het midden glijden, waardoor je denkt dat je loopt.

Er werden vanuit de verschillende studenten minor-groepen vragen aan Jan gesteld. Dat bleken er best veel te zijn, ik vat de meest interessante antwoorden samen in een soort “wist je al (dat de Virtuix Omni)?”:

– alleen springen als verticale beweging ondersteunt, niet kruipen of hurken?

– dat er ook een (veel grotere en duurdere) militaire versie komt waar dit wel ondersteund wordt?

– een normale game-controller emuleert en dus met alle games werkt?

– dat de grote concurrent die op dit moment in ontwikkeling is, de Cyberith Virtualizer, juist wel kruipen en hurken ondersteunt, maar op zijn beurt alleen voeten detecteert die contact met de vloer maken?

– de glijdende schoenen in combinatie met de holle bodem niet alleen een natuurlijke weerstand veroorzaken waardoor de hersens denken dat je loopt, maar je hierdoor ook minder snel misselijk wordt omdat je je lichaam ook echt voelt bewegen als je dat ziet?

– per 1 februari de Omni $200 duurder is om te pre-orderen, zoals we hier op 9 januari al meldden?

– de grootste uitdaging voor de Omni blijkt de stap naar massa-productie blijkt te zijn?

Of de laatstgenoemde opmerking van Jan Goetgeluk een waarschuwing inhoudt over de te verwachten levertijd, werd er niet bijgezegd. Maar het moet bijna wel zo bedoeld zijn! Op het eind van het vraaggesprek was er weer even een verbinding waarbij we Jan Goetgeluk niet alleen konden horen maar ook zien om afscheid te nemen.

TU Twente

Firebird II (1956)

Arie Paul van den Beukel onderzoekt met behulp van relatief eenvoudige en goedkope VR-simulatie hoe we straks het beste als een soort oppasser kunnen fungeren in auto’s die zichzelf besturen. Dat we die kant opgaan is geen vraag meer, het is dus alleen een vraag van wanneer en hoe. Het idee van “zelfsturende” auto’s is bepaald niet nieuw. Zo was er in de concept-car van General Motors uit 1956, de Firebird II, al een systeem ingebouwd dat stuursignalen van een electrische draad in “de snelweg van de toekomst” zou kunnen gaan oppikken. Dit idee werkt nu met magneten op diverse plaatsen voor bussen, die op aparte rijbanen rijden. Op de gewone openbare weg zijn de experimenten van Google het meest bekend, hoewel dit bedrijf zeker niet de eerste was die met onbemande voertuigen op de openbare autowegen ging rijden.

Zelf  heb ik een jaar of 10 geleden al eens in een helemaal automatisch rijdende Mercedes achter het stuur en de pedalen gezeten, waar Goodyear een Windows PC in de achterbak had gebouwd en camera’s de weg en rijstroken probeerde te blijven herkennen, evenals de voertuigen om je heen. Dat was echt lachen, zeker toen de brug open ging en ik natuurlijk probeerde of de auto wel met een snelheid van ruim 100 km/uur op tijd tot stilstand kwam voor de file. Wat gelukkig wel gebeurde, maar de man van Goodyear was later minder vrolijk, omdat het systeem beneden de 30 km/uur nog niet betrouwbaar was volgens hem. Tegenwoordig rijden alle Mercedessen in de S-klasse al rond met een systeem dat automatisch afremt zodra de voorligger te dicht bij komt en parkeren de Fordjes helemaal automatisch in.

De stap naar compleet zonder bestuurder de weg op is nog ver weg, maar de rol van de bestuurder zal nu wel snel gaan wijzigen: van actief rijden tot straks nog alleen corrigeren en ingrijpen als het mis dreigt te gaan. Hiervoor werden in Twente in een rijsimulator 6 scenario’s getest, in noodzaak tot actie variërend van “limiet overschreden” tot “noodstop”. Een bestuurder heeft niet veel te doen meer met de weg, hoe trek je tijdig zijn aandacht om te controleren of alles wel goed gaat of om in te grijpen? Hierbij worden ook de mentale effecten gemeten, zoals de invloed van de hoeveelheid visuele informatie. Ik zag in een flits dat er voor dit onderzoek gebruik wordt gemaakt van de software van Re-lion. Dat verbaast me wel een beetje, omdat Re-lion zich vooral op VR-toepassingen voor militaire missies richt en er voor de rijscholen systemen beschikbaar zijn die speciaal zijn ontwikkeld om de situatie op de openbare weg te simuleren. Het mede door de Technische Universteit in Delft en de Hogeschool Arnhem Nijmegen (HAN) ontwikkelde Noldus DriveLab dat met de Eye Tracker werkt, en zo nodig met psychologische sensoren, lijkt me een stuk geavanceerder. Nou ja, Relion zit ook in Enschede, dat telt vast mee. En het was een informatief en inzichtelijk verhaal waarin je deze toepassing van VR als erg nuttig en leerzaam kon ervaren.

TWKLS

Gerben Harmsen, mede-oprichter van TWKLS had op grond van de verhalen die tijdens de eerste dag van het symposium verteld waren, zijn presentatie van een heleboel “oud nieuws” moeten ontdoen. Maar er was genoeg interessants over of bijgestopt. AR is in zijn ogen een stapje verder en moeilijker dan VR. TWKLS heeft al een aardig portfolio met AR-toepassingen opgebouwd de afgelopen jaren. Hier op VR.NL hadden we de Otolift al genoemd als zeer illustratief voorbeeld van wat je met AR kunt en ook Gerben vertelde er het verhaal van de voordelen in de verkoopcyclus bij. Otolift is ook een voorbeeld ervan dat er in het begin vooral AR werd ingezet voor campagnes als “leuk en opvallend effect” en er nu steeds meer toepassing voor tentoonstellingen, musea en zakelijke toepassingen worden gevraagd. Het voorbeeld van een allang verdwenen boerderij die je nu op een plein in Spijkenisse weer “tot de ruimtelijke realiteit kunt wekken” is ook zo’n mooie toepassing van Augmented Reality.

Gerben beschreef verder hoe er eerst met jaren negentig techniek zoals “fiducial markers” (door de software makkelijk te herkennen tokens) werd gewerkt en nu vooral met “slam-technologie” en toenemend ook met diepte sensoren (zoals ook de Kinect gebruikt) wordt gewerkt die “alles” kunnen herkennen. Hoe ver de techniek van patroonherkenning intussen is gevorderd, werd getoond bij het nog uit te komen project in de Gouden Zaal van het Mauritshuis. Hierbij worden er helemaal geen “omgevingsvreemde” markeringspunten gebruikt, maar visuele patronen in de omgeving geanalyseerd om de positie en kijkrichting van de waarnemer te bepalen en op grond daarvan de digitale informatie (beeld en eventueel geluid) toe te voegen aan het beeld. In een iets eenvoudiger vorm kun in onderstaand filmpje zien hoe patroonherkenning werkt:

Dat TWKLS voorop loopt met AR en ook een heleboel prijzen heeft gewonnen ermee, is goed voor te stellen als je de voorbeelden en de bijna wetenschappelijke aanpak ziet. Ze hebben ook een voor mij nieuw begrip verzonnen: Augmented Virtuality: een soort overgangsvorm tussen Augmented en Virtual Reality in. Gerben had nog een heleboel andere interessante weetjes, nieuwtjes en inzichten. Ik noem er twee: Volgens hem zijn Intel en Qualcom de grote trekkers op hardwaregebied voor Virtual Reality. En je moet echt naar Roermond, naar [tweet]Yumble: 9000 vierkante meter virtuele fun![/tweet] in een themapark met hoog virtueel gehalte. Be the first! Dit weekend, 7+8 februari, zijn de eerste kennismakingsdagen voor mensen die zich als nieuwe werknemers hebben aangemeld en we zijn benieuwd wat er in maart allemaal te zien zal zijn. De veel uitgebreidere presentatie van TWKLS dan degene die wij te zien kregen is op slideshare beschikbaar.